میراث خواری ملی گرایان

دیگر قابل تاخیر نیست و آن مسئله این است که خوب انقلاب اسلامی پیروز شد. رهبر ، رهبر اسلامی. ملت ، ملت اسلامی. خطوط انقلاب: اسلامی و با این صفات پیروز شد. رژیم منفور را بیرون کرد. آمریکا را شکست داد ، اروپا را عقب راند . روسیه و چین را سر جایشان نشاند. اما مدیریت مملکت تکلیفش چیست؟دوباره همان دوستانی که در راهپیمائی ها می گفتند: آقا توده ها را شما به حرکت دربیاورید ، ولی نظم و اداره تشکیلاتش را بدهید دست ما ، چون ما ، بهتر بلد هستیم. همچنین بازبون بازبونی و گاهی بی زبونی می فرمودند که آقا اداره مملکت را دیگر بسپارید دست ما ، که مردان این میدان هستیم. شما هم خوب ، تشریف دارید ، ملت تشریف دارند ، امام تشریف دارند، روحانیت مبارز تشریف دارد. همه تشریف دارید، قدمتان روی چشم، اما مسئولیت اداره مملکت را (منطق هم همین را می گوید) باید به دست چه کسی داد؟ به دست آنها که کاردان باشند، خوب آقا این کاردان ها ، مسلمان هم حتما باید باشند یا نه؟ اگر مسلمان باشند ، البته اولی است اگر هم نشد، مسلمان باشند، مملکت را نمی شود به حال خودش رها کرد، اداره کشور را نمی شود به حال خودش گذاشت. خوب چه عیب دارد؟ چند صباحی این غیر مسلمان ها و ضد اسلام ها هم در این پستهای حساس باشند؟ عیبی ندارد؟ حالا از شما مردم نجف آباد که در این انقلاب ، سهمی بزرگ داشته اید و جزو مراکز مقاومت ایران وده اید، می پرسم، شما در طول انقلاب به یک چنین آینده ای راضی بودید؟(مردم: نخیر..) خوب برای بله الله اکبر دارید برای نخیر چه دارید؟(مردم : تکبیر) تشخیص ما این بود که این نظر ، به هیچ عنوان از نظر وظیفه الهی که بر عهده داریم، قابل قبول نیست، از نظر اعتمادی که امام دارد ، قابل قبول نیست، از نظر مهر و علاقه ای که امت دارد، قابل قبول نیست به همین جهت ما از همان اول تا به حال مقابل این طرز فکر ایستاده ایم. اینکه شما شنیده اید

در شورای انقلاب و در دستگاه مدیریت کشور اختلاف تهمت به دوستان ما هست، این درست است، راست است. بله اختلاف وجود دارد. اما شما را به خدا این اختلاف اصیل عالی را تنزلش ندهید در سطح اینکه آنجا جنگ بر سر قدرت است. این تهمت است. این یک دروغ است. نظیر دروغهای دیگر ، دوستان ما که عهده دار این مطلب هستند ، همواره با کراهت مسئولیتها را قبول کردند، چه خواستار آن قدرتی هستند؟ این آقای مهدوی کنی که الان وزیر کشور است شاید بیست بار ما از او خواهش کردیم.( به مناسبت اینکه آقای رفسنجانی نامزد انتخابات از تهران بود و صحیح نبود که دیگر ایشان وزیر کشوری باشد که مسئول اجرای انتخابات است، خواهش کردیم) که این مسئولیت را شما قبول کنید و ایشان گفت: نمی توانم. حتی کمیته را هم از دست من بگیرید من می خواهم همان یک روحانی باشم ، چرا به این چهره های عزیزی که همواره با احساس مسئولیت شانه زیر بار داده اند ، اینگونه تهمت زده می شود؟ مه ، از ناحیه دوستان ما ، من جنگ قدرتی سراغ ندارم ، ولی از ناحیه دوستان ما ، پافشاری بر سر این مسئله بر سر این مطلب و این راز است و مستقیم ماندن انقلاب . با منحرف شدن انقلاب دیده ام ،  بوده است ، هست و خواهد بود. برای اینکه اگر قرار باشد رای ملت هم ملاک باشد ، ملت ما به ما اجازه نمی دهد با آن روش سازگاری نشان بدهیم.