از کسانی که درصدد تحمیل عقیده و اندیشه به دیگران هستند بیزارم

متنی که در زیر از نظرتان می گذرد، قسمتی از سخنان شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی است که در مراسم نماز جمعه یزد در مسجد ملا اسماعیل در تاریخ 24 بهمن ماه 59 ایراد نموده است.

عده ای که مسئله ی آزادی به عنوان مسئله اصلی و اساسی انقلاب در اعماق ضمیر و وجدانشان جائی والا دارد گاهی ناله سر می دهند که انقلاب کردیم که آزادی به دست بیاوریم حالا هم که انقلاب کردیم آزادی نیست.

یکی از این افراد اخیرا در روزنامه ها نوشته بود وقتی می گوئیم آزادی نیست، آزادی برای مخالفان رژیم نیست و الا آزادی برای موافقان رژیم هست ، آزادی وقتی هست که مخالفان رژیم آزاد باشند که بتوانند آزادانه حرفهایشان را بزنند. این مطلب را روشن کنم که در نظام جمهوری اسلامی آزادی چگونه خواهد بود و اینک چگونه است و همراه با مردمان راه روشن را پیدا کنیم و با عزمی استوار برویم.

انواع آزادی ها

آزادی سه بخش اصلی دارد. بخش اول آزادی عقیده و اندیشه ، بخش دوم آزادی بیان و قلم و اجتماعات و تظاهرات، بخش سوم آزادی تشکیل احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی. حال باید ببینیم پس از پیروزی انقلاب وضع چگونه باید باشد. اما در بخش اول آزادی در عقیده و اندیشه : هر انسانی در داشتن و انتخاب عقیده آزاد است اصلا عقیده و باور قابل تغییر نیست کسانی که می خواهند از راههای مختلف باور و اعتقاد و محبت را به مردم تحمیل کنند عوضی می روند. این ها بد باوری و کینه مردم را متوجه خودشان می کنند. اصولا دین تحمیلی نیست اعتقاد دینی هم تحمیلی نیست. انسان در اندیشه و باور و اعتقاد آزاد است و هیچ گونه اجبار و تحمیل در باور و ایمان و اعتقاد و مهر و محبت معنی ندارد و قرآن سخت بر این نکته تکیه دارد و با صراحت می گوید: لا اکراه فی الدین قد تبیین الرشد من الغی. راه از گمراهی و بیراهه باز شناخته شده. هر کس می خواهد به راه درآید بیاید در راه که هیچ اکراهی در دین نیست. هرکس به خدا ایمان پیدا کند خوشا به حالش هرکس دنبال طاغوت برود آن هم بدا به حالش حتی خدا به پیغمبر اکرم (ص) می گوید آیا تو می خواهی مردم را مجبور کنی که ایمان بیاورند.

حفظ هویت اسلامی انقلاب نیازمند حضور دائم مردم در صحنه است

آیت الله شهیددکتر بهشتی یکی از استوانه های استوار انقلاب اسلامی بود. ما به تدریج مصاحبه ها و سخنرانی های آن مجاهد نستوه را منتشر می کنیم. ذیلا یکی از این سخنرانی ها از نظر شما می گذرد. این سخنرانی در اجتماع بزرگ مردم نجف آباد صورت گرفت و در روزنامه ی جمهوری اسلامی در 9 تیر 60 منتشر شد.

از نهضت تنباکو به بعد

حضور فعال روحانیت در مسائل اجتماعی

محور ملیت سبب شکست دکتر مصدق شد

آغاز انقلاب بزرگ اسلامی به رهبری امام

مذهبی بهترین عامل حرکت و انقلاب توده ها

اولین راهپیمائی میلیونی پرشکوه 16 شهریور

پس از بازگشت تاریخی و پرشکوه امام

میراث خواری ملی گرایان 

عمل غیراسلامی دولت موقت

اتهام قدرت طلبی یک تهمت است

از نیروی جوانان انقلابی و مسلمان و صادق استفاده باید کرد

ضرورت حفظ هویت اسلامی انقلاب

شرم آور است اگر امروز که در طلیعه ی جمهوری اسلامی است هنوز کسی در این مملکت گرسنه بماند

ما امیدواریم در زمانی که کوتاه خواهد بود در کارگاهها، در حوزه های حزبی، در نهادهای کارگری که ارتباط با حزب دارد با یکدیگر حضور فعال تر ، خلاق تر و سازمان یافته تر داشته باشیم و همه جا بر مبنای سازندگی انسان اسلام، انسانی که تلاشگر است، زحمتکش است، یا در محیط کارگاه ، یا در محیط دانشگاه، یا در محیط مدرسه، یا در محیط حوزه ، یا در محیط کوچه و بازار، به هر حال زحمت می کشد.

اما آرمان دار است فقط تلاش نمی کند که شکمش را سیر کند . آرمان دارد این مهم است، زندگی بی آرمان یعنی زندگی پوچ ، پوک، بی معنی. آرمان دارد ، آرمان الهی، آرمانی که میان او و خیر مطلق و کمال هستی پیوندی طبیعی ، فطری نشان می دهد. پیوندی که می تواند همیشه انسان را در کوشش و تلاش در راه حق و خیر و عدل شاداب و سرزنده نگه دارد. می دانم مسائلی که با شما دوستان داریم الی ماشاء الله زیاد است، امروز خطری بزرگ اقتصاد جامعه ما را تهدید می کند و این تهدید مستقیما متوجه قشر شریف کارگر اعم از کارگر صنعتی، کارگر کشاورزی است و بلافاصله متوجه همه ی قشرهای دیگر. باید همه با هم تلاش کنیم جلوی این خطر را بگیریم و خواهیم تونست امروز هیچ کس شما را از دشمنان نترساند، چون دشمن وقتی برای ما ترس آور است که در میان خودمان رابطه های سالمی وجود نداشته باشد. ندیدید ما با همان رابطه های سالم و سازنده در مرحله ی نخستین انقلاب پیروز شدیم، بدانید با همین رابطه های سالم و سازنده در مراحل بعدی هم پیروز خواهیم شد. ان شاء الله.

من دوست دارم که هرگز ، اجازه ندهید وحشت به اندیشه و دل کارگران شریفمان رخنه کند چه وحشتی؟ چه ترسی؟ باید برنامه ریزی کنیم ، می نشینیم دور هم برنامه ریزی می کنیم باید به نیاز روزانه برسیم و می رسیم. صحبت جلسه ی قبل از اینجا نیز مربوط به این بود یک بخش که به دوستان می گفتیم... آقا دو مسئله است ، سه مسئله است ، چهار مسئله است ، اینها را از هم جدا نکنید. اینها را وابسته به هم نکنید هر یکی را در رابطه ی با دیگری بهش نگاه کنید.

اما مستقلا رویش عمل کنید. یکی مسئله نیاز امروز هر انسان نیازمند در این مملکت است. این یک برنامه ریزی دارد که شروع هم شده دنبال کنید به نیاز این نیازمند برسید به دوستان که عده ای از برادران اهل علم بودند. گفتم: شرم آور است اگر امروز که در طلیعه ی جمهوری اسلامی است هنوز کسی در این مملکت گرسنه بماند و این یک برنامه ی ضربتی می خواهد این دیگر معطل هیچ چیز نباید باشد حتی معطل کار ولی به این اکتفا نکرد. برنامه ی دوم برنامه ی ضربتی ایجاد کار هست که روی این هم کاری شده کار نسبتا خوبی شده و امیدواریم این برنامه ی ضربتی هم به زودی در دست اجراء قرار بگیرد. برنامه سوم: برنامه ی سالم ساختن رابطه ی اقتصادی و اظهارنظر روشن درباره ی مالکیت صنعتی و مالکیت کشاورزی است که هر چه زودتر باید فرموله بشود، الان زیربنای این فرمول مدتهاست در دست ما هست ولی زیربنای فرمول کافی نیست. فرمول زیربنایی حتما باید در رابطه با شرایط روز تبدیل به فرمول اجرائی بشود و در اختیار همه قرار بگیرد اینکار هم در دست است و ان شاء الله به ثمر خواهد رسید و روشن خواهد شد.

مسئله چهارم : مسئله اقتصاد شکوفا داشتن است. هیچ جامعه ای نمی تواند بگوید: من از اقتصاد شکوفا بی نیاز هستیم. اقتصاد راکد، اقتصادی که آهنگ قهقرایی و عقب گرد داشته باشد خطر است و این را می دانید که با یک مسئله مهم به نام مدیریت صنعتی ، کشاورزی و به طور کلی مدیریت اقتصادی مربوط می شود. نوع مدیریتی است که تویش استثمار و استعمار نباشد ولی مدیریت و انضباط باشد

قطعا قطعنامه را رد می کنیم

سازمان ملل و شورای امنیت سازمان ملل، لب از لب برنداشت تا وقتی که خرمشهر به وسیله نیروهای اسلام پس گرفته شد، آن وقت بود که چرت دنیا از جمله چرت شورای امنیت پاره شد. فهمیدند که نخیر رزمندگان اسلام مصمم هستند که حقوقشان را بگیرند، از آنجا شروع کردند به قطعنامه صادر کردن، حالا دیگر شده اند طرفدار صلح و مخالف با جنگ، مخالف با تجاوز، مخالف با خونریزی! پس تا به امروز کجا بودید؟ آیا ملت ایران حق دارد با این کیفیت به سازمان ملل به ویژه به شورای امنیت سازمان ملل با همه وجود بدبین باشد یا نه؟ شما چه حرکتی انجام داده اید تا به امروز که توقع این را دارید که ملت ایران که هیچ گناهی ندارد جز اینکه می خواهد آزاد زندگی کند، زیر نفوذ آمریکا و قدرتهای بزرگ دیگر نباشد نسبت به شما خوشبین باشند؟ ما به شورای امنیت به شدت بدبینیم(تکبیر حضار)و هیچ قطعنامه ای را که از سوی این شورا بی توجه به خواسته های به حق ما صادر شده باشد، به هیچ وجه قبول نخواهیم کرد. قطعا، قطعنامه را رد می کنیم و علت آن هم واضح است، هیات اعزامی سازمان ملل به ایران آمد. شهرها را دید، ویرانی ها را دید، گزارشی تهیه کرد و در آن گزارش صریحا اعلام کرد شهادت داد که عراق تجاوز کرده، شهرها را ویران کرده و ادعاهایش درباره ایران از این جهت درست نیست. رفت و به سازمان ملل تسلیم کرد اما هیچ گونه ترتیب اثری به این گزارش داده نشد.

ما شروع کننده جنگ نبودیم بلکه شما شروع کننده بودید، یکی از مسئولان کشورهای حوزه خلیج فارس اظهار تاسف کرده است که ایران تهدید کرده که ما تنگه هرمز را خواهیم بست و گفته با این کار دشمن ایران یعنی عراق فقط ضرر نمی بیند بلکه ما هم ضرر می بینیم. من می خواهم به گوینده این سخن و همه کسانی که این طور فکر می کنند بگویم که ما نبودیم که این بازی خطرناک را شروع کردیم، شما بودید که آن را شروع کردید، شما بودید که به عراق کمک کردید و عراق با پشت گرمی و دلگرمی به شما بود که این جنگ و این همه خسارت را آغاز کرد و بر ما و بر ملت خودش آن را تحمیل کرد.  ما که با شما نمی خواستیم جنگ کنیم. اکنون هم ما با همسایگان نمی خواهیم بجنگیم، نمی خواهیم دشمنی داشته باشیم. امام بارها گفته  اند ما می خواهیم انقلابمان را در داخل کشور خودمان به ثمر برسانیمر ما می خواهیم مردم ما جامعه خودشان و کشور خودشان را بر اساس این انقلاب و بر اساس اسلام بسازند و بنا کنند.

ما از اول هم گفته ایم، امروز هم می گوییم و تکرار می کنیم که ما جنگ طلب نبوده ایم و نیستیم و جنگ را هم ما شروع نکرده ایم اما آنروزی که جنگ علیه ما شروع بشود، ما نشان داده ایم که آن روز دیگر عقب نشینی کننده نخواهیم بود